“Als de bonen op zijn, eten we de bladeren” (Getuigenissen)

Caritas International België “Als de bonen op zijn, eten we de bladeren” (Getuigenissen)

Isabel Corthier – De bevolking op de heuvels van het Burundese platteland leeft van de landbouw. Maar door de klimaatcrisis is het steeds moeilijker om te leven van een lapje grond.

Isabel Corthier – De bevolking op de heuvels van het Burundese platteland leeft van de landbouw. Maar door de klimaatcrisis is het steeds moeilijker om te leven van een lapje grond.

15/09/2021

Burundese families op het platteland kunnen niet leven van hun magere oogsten. Getuigenissen.

Dit zijn Ancella, Claudine, Félicité, Joël, Jonas en Laurence. Ze wonen op de heuvels van het Burundese platteland en leven van de landbouw. Elke dag werken ze keihard om hun gezin te eten te kunnen geven, en een dak boven het hoofd. Maar de klimaatcrisis slaat hard toe in Oost-Afrika. Hevige regens verwoesten huizen en gewassen, extreme droogte laat de akkers verdorren. Vele Burundese families kunnen niet overleven van wat hun lapje grond opbrengt, als ze al grond hebben. Ze lijden honger.

Claudine en Jonas: strijd tegen honger

“September, oktober en november zijn de moeilijkste maanden”, vertelt Jonas. Het zijn de hongermaanden in Burundi. Ze volgen op het droogteseizoen, en dan groeit er op de Burundese heuvels zo goed als niks. Claudine en Jonas hebben vier kinderen tussen 4 en 11 jaar. Hun oogst van maïs, taro en bonen is niet voldoende om hen allemaal te eten te geven. “Het is maar net genoeg voor één maand”, zegt Jonas. “Dus eten we maar één keer per dag in plaats van twee keer”, vult Claudine aan. “We eten alleen ’s avonds.” “En als de bonen op zijn, eten we de bladeren”, zegt Jonas.

>> IK GEEF EEN MAAND ETEN aan een familie zoals die van Claudine & Jonas

Félicité en Joël: meer produceren met minder land

Caritas International België “Als de bonen op zijn, eten we de bladeren” (Getuigenissen)

“Een leven waarin we genoeg te eten hebben, kleren hebben om te dragen en naar de dokter kunnen als dat nodig is: daar dromen we van”, zeggen Félicité en Joël. Ze zijn nog erg jong, Félicité en Joël. Ze zijn 24 en 25 jaar maar ze hebben al twee zoontjes van 8 en 5. Verschillend zijn ze ook. Félicité praat honderduit, gesticuleert met haar handen en zit vol energie. Joël is rustiger, bedachtzamer. Met z’n vieren leven van de landbouw, maar hun akker is erg klein. Ooit hadden ze een groter stuk grond, maar ze moesten een deel verkopen om hun vervallen huisje te kunnen opknappen. “Toen we een deel van onze grond verkochten voor de bouw van ons huis, raakten we ook een deel van onze landbouwonderneming kwijt. We hebben nu wel een huis, maar ook weer honger in ons gezin”, zegt Félicité somber. Met wat ze nu telen, kunnen ze nauwelijks overleven. En er is al helemaal niks over om te verkopen. Een geit zou voor deze familie een wereld van verschil maken. “Dan zou ik organische mest hebben”, weet Joël. En dus voor meer oogst, én een inkomen. “Helaas kunnen we ons geen geit veroorloven.”

>> IK GEEF EEN GEIT VOOR EEN DUBBELE OOGST aan een familie zoals die van Félicité & Joël

Ancella en Laurence: een dak om te beschermen tegen de regen

Caritas International België “Als de bonen op zijn, eten we de bladeren” (Getuigenissen)

“Als het regent, loopt ons huis onder”, zegt Laurence, die met haar man, dochter Ancella, kleindochter en nog drie andere kinderen in een hut met een strodak woont. “Dan graven we kanaaltjes zodat het water naar buiten kan stromen.” Bij een hevige regenbui zit ’s nachts slapen er niet in voor Laurence en haar huisgenoten. “Dan blijven we de hele nacht op. Al onze kleren stoppen we in zakken, want door de regen wordt alles smerig.” De meeste huizen op het Burundese platteland zijn niet bestand tegen de hevige regens die de klimaatcrisis met zich meebrengt. Of ze nu binnen of buiten zijn, veel verschil maakt het voor de bewoners niet. Ze proberen hun weinige bezittingen droog te houden onder bananenbladeren en wachten bang af tot het ophoudt met regenen.

>> IK GEEF EEN DAK als bescherming tegen de gutsende regen

Verscheurende keuzes

Zoals Ancella, Claudine, Félicité, Joël, Jonas et Laurence leven er duizenden gezinnen in de heuvels van Burundi. Het zijn moeders en vaders die voor verscheurende keuzes staan: “Als we ons stukje grond verkopen, kunnen we een dak betalen om droog te zitten. Maar dan hebben de kinderen honger.” School of eten? Een dak of oogst? Vluchten of proberen te overleven? Het zijn mensonwaardige dilemma’s.

Samen kunnen we daar iets aan doen. Jij en Caritas International. Geef deze gezinnen voedsel en hoop. Help mee een einde te maken aan de hongermaanden in Burundi. Voor 21 euro geef je een Burundese familie een maand te eten. Voor 41 euro* geef een Burundese familie een geit, die zorgt voor een betere oogst en gezonde melk. En voor 77 euro* geef je een Burundese familie een waterdicht dak, zodat ze beschermd is tegen de hevige regens.

Met jouw steun kunnen we eten en een dak geven. Dat is van levensbelang. Doe vandaag nog een gift via ons online platform of via BE88 000 000 4141 met de mededeling « 4050 Burundi ». 



*

Van je gift krijg je tot 45% terug. Voor giften vanaf 40 euro per jaar krijg je volgend jaar een fiscaal attest. Daarmee krijg je van je 40 euro tot 18 euro terug via de belastingen.

Verwant nieuws

Alle nieuwsberichten