Dit jonge meisje ontvluchtte Eritrea toen ze 6 jaar oud was. Deze groep is sinds 2010 aanzienlijk toegenomen en werd het voorwerp van internationale politieke bezorgdheid, maar tot vandaag blijven er veel vragen en onduidelijkheden circuleren in de publieke opinie. In 2015 zochten volgens het Mixed Migration Center meer dan 5.000 niet-begeleide minderjarigen uit Eritrea asiel in Europa. In 2018 waren dat er 3.500.
Een bredere exodus van Eritreeërs
De minderjarigen behoren tot een bredere exodus waarbij vooral Eritreeërs van in de twintig en dertig betrokken zijn. Het VN-vluchtelingenagentschap berekent dat er in 2010 zo’n 220.000 Eritreeërs hun land ontvlucht hadden. Eind 2018 klom dit cijfer wereldwijd tot meer dan 500.000 — een bijzonder hoog aantal voor een land van ongeveer 5 miljoen mensen.
>>OOK TE BEKIJKEN: Videogetuigenis: Twee vrouwen, twee verhalen
Aanvankelijk gedreven door een sudderend grensconflict met Ethiopië, wordt deze massale migratie nog steeds aangewakkerd door een gebrek aan politieke, religieuze en sociale vrijheid. Bovendien zijn er weinig economische vooruitzichten in het land. En generaties jongeren zitten gevangen voor onbepaalde tijd in een verplichte nationale dienstplicht. Zij dienen in het leger of in scholen, ziekenhuizen en openbare ambten, ongeacht hun eigen dromen, met een karig loon. Terwijl Ethiopië en Eritrea een overeenkomst hebben gesloten om hun grensconflict te beëindigen, staat het onbepaalde karakter van de nationale dienstplicht niet ter discussie – of toch niet in het land zelf.
De meeste jonge Eritreeërs zijn opgegroeid in een context waarin migratie de belangrijkste manier is om uit de generatie- en sociaaleconomische immobiliteit te geraken, en besluiten onder meer hierdoor te vertrekken.
ACHTER MIGRATIE SCHUILEN MENSEN
Deze getuigenis heeft tot doel de mens weer centraal te stellen in de discussies over migratie. Zo laten we de eigenheid van elke migrant te laten zien, of het nu gaat om zijn geschiedenis of om zijn behoeften. Het is een warme oproep om anders te denken en te praten over migranten in België. Draag bij aan deze mentaliteitsverandering door deze video’s te delen!
Dit artikel kwam tot stand in het kader van het MIND-project, dat financiële ondersteuning krijgt van de Europese Unie (DEAR – Development Education and Awareness Raising Programme). De inhoud van dit artikel valt uitsluitend onder de verantwoordelijkheid van Caritas International en geeft niet noodzakelijk de mening van de Europese Unie weer.
