Nining maakte zich klaar voor haar werkdag in de spinazieteelt toen haar eiland, Sulawesi, begon te beven. Die befaamde 28 september haalden de schokken een kracht van 7,5 op de schaal van Richter. “Het huis naast het veld is ingestort”, vertelt Nining. “De aarde beefde enorm hard. Ik kon me niet recht houden.”
“Ik dacht onmiddellijk aan de kinderen”, gaat Nining verder. “Ik liet mijn scooter achter naast de weg en liep tot thuis. Met de scooter rijden zou te gevaarlijk zijn geweest.”
Een geïmproviseerd tentenkamp
De verschillende aardbevingen hebben de regio van Nining verwoest. Modderstromen spreidden zich uit over de akkers, de huizen, de wegen… De schokken veroorzaakten zelfs een tsunami die het leven kostte aan 2.096 personen en meer dan 10.000 anderen verwondde.
Nining had geluk: er was grote materiële schade, maar de kinderen konden in veiligheid gebracht worden. Haar man Yulius (30 jaar) en haar schoonmoeder namen Tiwi (7) en Tiara (3) mee naar een hoger gelegen veld.
“Tien families waren daar samengekomen,” voegt Nining toe. “We hadden honger omdat niemand avondeten had gehad. De buren hielpen ons de eerste avond en deelden hun bananen met ons.” Het veld was hun toevluchtsoord en veranderde beetje bij beetje in een ad hoc kamp. “Na enkele dagen zijn we naar huis teruggekeerd om eten te gaan halen. We hadden noedels en rijst en deelden met de andere families”, vertelt Nining nog. “Een week later kwam de eerste voedselverdeling.”
Het lijden gaat verder
Ondank de noodhulp, lijden meer dan 2 miljoen overlevenden nog altijd onder de gevolgen van de verwoestende aardbevingen. Meer dan 87.000 personen wonen in evacuatiecentra of informele kampen. Ook Nining woont nog steeds in zo’n kamp omdat een van de kinderen te getraumatiseerd is om terug te keren. “Ik wil terug naar huis, maar onze dochter Tiara is te bang. Toen we naar ons huis gingen kijken, zei ze de hele tijd dat ze terug wilde naar het huis op de heuvel”, vertelt Nining. Haar man Yulius is momenteel de enige die nog werkt: “Mijn man is landbouwer. Enkele varkens hebben het overleefd… hij kan dus nog een beetje werken.”
Wat doet Caritas?
De lokale Caritas bracht zo snel mogelijk noodhulp, met de steun van het Caritasnetwerk en Caritas International België. Dankzij deze steun kreeg Nining noodhulpgoederen: een muggennet, een jerrycan, een spade, een hygiënekit met zeep, afwasmiddel, tandenborstel, tandpasta….
Caritas blijft de komende 8 maanden 4.500 families (18.000 personen) steunen. We delen hygiënekits en cash uit zodat de families zelf in hun voornaamste behoeften kunnen voorzien. Caritas geeft ook psychosociale hulp aan de meest kwetsbaren.
“Al mijn tijd gaat naar mijn kinderen. Ik wil gewoon dat ze gezond zijn”, zegt Nining. “Onlangs passeerde ik bij het veld waar ik werkte voor de aardbeving. Er groeide volop onkruid rond de planten, maar mijn werkgever heeft me nog niet gecontacteerd. Mijn scooter stond er ook nog.”
